نام انگلیسی
FLUOCINOLONE
نام فارسی
فلوئوسینولون
موارد مصرف
فلوئوسینولون به دلیل اثرات ضدالتهابی کورتیکواستروئیدها بکار می‌رود. فلوئوسینولون در درمان علامتی اختلالات آلرژیک و یا التهابی پوست نظیر اگزما، انواع درماتیت، پسوریازیس، پمفیگوس و نیش حشرات بکار می‌رود.
مکانیزم
جایگزینی کورتیکواستروئیدها، کورتیکواستروئیدها از عرض غشای سلولی عبور کرده و با گیرنده‌های اختصاصی سیتوپلاسمی کمپلکس شده، وارد هسته سلول می‌شوند و به DNA (کروماتین) متصل و موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت پروتئین‌های مختلف آنزیمهای خاصی را تحریک می‌کنند.
اثرات جانبی
بدلیل کم بودن متابولیسم پوستی فلوئوسینولون و امکان جذب سیستمیک قابل توجه، عوارضی نظیر سندرم کوشینگ، افزایش قند خون و در درازمدت تضعیف محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – فوق کلیه محتمل میباشد. بروز عوارض جانبی موضعی مانند تشدید عفونتهای درمان نشده، نازک شدن پوست، درماتیت تماسی، اختلالات التهابی در ناحیه صورت بویژه در خانمها و آکنه در محل کاربرد فرآورده نیز گزارش شده‌است
اشکال دارو
پماد
محل اثر
کورتیکواستروئید
کورتیزول
طبقه بندی
داروهای کورتیکواستروئید
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷