نام انگلیسی
Pethidine
نام فارسی
پتیدین
موارد مصرف
فرمول شیمیایی پتیدین C۱۵H۲۱NO۲ است. درصد چسبندگی آن به پروتئین پلاسما ۶۵٪ تا ۷۵٪ است. از طریق ادرار دفع می‌شود و نیمه عمر آن حدود ۳ تا ۵ ساعت است. در دو فرم خوراکی (قرص) و تزریقی (وریدی و عضلانی) موجود است.
تداخل دارویی
تداخل پتیدین و مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز بسیار خطرناک است. تعدادی از داروهای دیگر مانند برخی از ضدافسردگی‌ها، بنزودیازپین‌ها، شکل‌کننده‌های عضلات و الکل نیز ممکن است با پتیدین تداخل نشان دهند.
خلاصه
پتیدین (Pethidine) داروی مخدر از گروه شبه‌تریاک‌هاست که به روش صنعتی تولید و برای درمان دردهای متوسط تا شدید استفاده می‌شود. پتیدین در قرن بیستم از محبوب‌ترین داروهای مخدر پزشکان چه برای دردهای حاد و چه دردهای مزمن بود.
پتیدین در مقایسه با مرفین داروی کم‌خطرتری‌ست و احتمال اعتیاد به آن کمتر است. با این‌حال قدرت کم، مدت کوتاه اثربخشی و عوارض خطرناک (مانند تشنج و هذیان) در مقایسه با دیگر شبه‌تریاک‌ها از محبوبیت پتیدین کاسته‌است.
این دارو در آمریکا بیشتر با نام مپریدین (meperidine) شناخته می‌شود.
پتیدین تأثیر مهاری بر انتقال‌دهنده‌های دوپامین و نورآدرنالین نیز دارد و وقوع سندرم سروتونین با مصرف آن نشان می‌دهد که بر روی نورون‌های سروتونینی نیز تأثیر گذار است
مراجع
Pethidine، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pethidine&oldid=260229823 (last visited Dec. ۲۹، ۲۰۰۸).